Herkese merhaba. Bu haftaki yazımda hocamızın teşviğiyle katılma fırsatı bulduğumuz 36. Avrasya Maratonu'ndan bahsetmek istiyorum.
16 Kasım sabahı erkenden uyanıp Altunizade'ye gitmek üzere yola koyulduk. Pazar pazar yollarda kimse olmaz hemencecik ulaşırım diye düşünürken aslında hiç de öyle olmadığının farkına vardım. Vapurlar, otobüsler her taraf maratona katılan sporcularla doluydu. Oldukça mutlu edici bir manzaraydı bu:)
Uzun çabalar sonucu Altunizade'ye vardık. Maratona inanılmaz bir katılım vardı, her yer çok kabalıktı. Biz son gelenler arasında olduğumuz için 4. start ile yürüyüşe başlayacaktık. Haliyle en çok bekleyen grup olduk. Organizasyon görevlileri sabırsızlanan sporcuları oyalamak için açma germe hareketleri yaptırıyordu, ancak onlara uyan yoktu:) Zaten o kalabalığın arasında adım atacak yer yokken açma germe hareketleri yapmak biraz imkansızdı.
Bekleme sırasında etraftakilere şöyle bir bakınca herkes bir amaç için oradaydı. Kimisi yeşili korumak, kimisi kadın ve çocuk haklarını savunmak, kimisi hastalıklarla ilgili farkındalık yaratmak için oradaydı. Herkesin dikkat çekmek istediği bir şeyler vardı.
En sonunda start verildi. Yürüyüş başladı. Hava kapalı ve zaman zaman yağmurlu olmasına rağmen yürüyüş çok keyifli geçti. Bir de köprüye varınca o manzaranın verdiği keyif başka hiç bir sporda yoktur heralde. Asya kıtasında Avrupa kıtasına yürüyerek geçmek hepimiz için çok güzel bir deneyim ve mutluluk oldu. Yürüyüş esnasında karşımıza çıkan espirili pankartlar, dans edenler, kostüm giymiş insanlar, Boğaz'da kahvaltı mantığıyla pazarlama yapan seyyar satıcılar, bir amaç uğruna koşan sporcular ve daha birçok etken 37. Maratona katılmak için şimdiden heyecanlandırdı bizi:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder